Patron szkoły

 

Szkoła Podstawowa w Zwierzyńcu

nosi chlubne imię Dzieci Zamojszczyzny.

 Imię to nadano placówce 12 X 1974 r.

 

Wybierając patrona dla nowo powstałej szkoły brano pod uwagę propozycje wysuwane przez członków całej społeczności szkolnej. Uczniowie pisali wypracowania, w których wypowiadali się na temat imienia oraz uzasadniali swój wybór. Ostatecznie szkole nadano imię Dzieci Zamojszczyzny. Wybierając tak szczególnego patrona społeczność Zwierzyńca chciała upamiętnić tragiczny los, który był udziałem dzieci z tych terenów w okresie II wojny św., a który tak ściśle wpisał się w historię naszej miejscowości.

W okresie pomiędzy 28 listopada 1942 r. a 2 sierpnia 1943 r. Niemcy rozpoczęli na Zamojszczyźnie akcję wysiedleńczo- osadniczą. W orbicie akcji znalazło się ok. 300 wsi i ponad 100 tys. polskich chłopów z powiatów: zamojskiego, tomaszowskiego, lubelskiego, hrubieszowskiego i biłgorajskiego. Wspomniana akcja została poprzedzona sondażowym wysiedleniem siedmiu wsi wokół Zamościa w listopadzie 1941 r. Niemcy zamierzali przekształcić Zamojszczyznę w „czysto niemiecki obszar osadniczy”. Symbolem tych działań stało się przemianowanie Zamościa na Himmlerstadt. Realizację planu wysiedleń powierzono dowódcy SS i policji  w dystrykcie lubelskim Odilo Globocnikowi. Wysiedlenia przebiegały w kilku fazach. W trakcie ich trwania hitlerowcy dopuścili się zbrodni ludobójstwa. Tysiące wysiedlonych więziono w obozach przejściowych, m.in. w Zamościu i Zwierzyńcu, kierowano do obozów koncentracyjnych na Majdanku i w Oświęcimiu. Tragiczny los zgotowano około 30 tys. dzieci polskich, z których około 10 tys. straciło życie, a ponad 4 tys. wywieziono do Rzeszy w celu germanizacji. Działania Niemców na Zamojszczyźnie wywołały opór miejscowej społeczności, zarówno bierny (ucieczki do lasu, niszczenie gospodarstw przeznaczonych pod osadnictwo niemieckie),  jak i czynny przez wszczęcie prewencyjnych akcji zbrojnych (niszczenie sieci transportowej, aparatu wysiedleńczego) i odwetowych. Symbolem tych działań stały się walki oddziałów BCh i AK pod Wojdą i Zaborecznem. Na wieść  o losie dzieci Zamojszczyzny społeczeństwo polskie ruszyło im na ratunek, usiłując choćby wykupywać je z transportów. Dziś po tych przerażających wydarzeniach pozostały wspomnienia. W Zwierzyńcu na miejscu obozu przejściowego pobudowano kościół pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski, a nasza szkoła, w hołdzie poległym otrzymała imię Dzieci Zamojszczyzny.

 

Autorem rzeźby znajdującej się w Kąciku Patrona naszej Szkoły jest Wincenty Świątecki. Artysta swoje dzieło przekazał szkole 21.04.1980 r. Materiały związane z życiem i twórczością rzeźbiarza udostępniła szkole bratanica artysty Pani Anna Doria-Dernałowicz we wrześniu 2014 r.
Wincenty Świątecki urodził się 18 listopada 1916 r. w Cześnikach. Do 7 klasowej szkoły powszechnej uczęszczał w Zwierzyńcu. Ukończył ją 27 VI 1931 r. W 1936 r rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Przerwał je z powodu wybuchu wojny. Dopiero po wojnie ukończył je w Krakowie uzyskując tytuł magistra architektury. Podczas okupacji od września 1939 r do połowy 1942 r jako członek oporu pod pseudonimem „Malwa” prowadził tajne nauczanie języka polskiego i historii w Liceum w Zwierzyńcu. Po aresztowaniu przez hitlerowców ojca Teofila opuścił Zwierzyniec i przerwał pracę pedagogiczną.
Po wojnie pracował min. jako rysownik w Biurze odbudowy Zamku Królewskiego na Wawelu w pracowni rektora A. Szyszko- Bohusza oraz jako kierownik odbudowy gotyckiego zamku w Dębnie koło Tarnowa. Zajął się także pracą artystyczną. Jest autorem takich rzeźb jak :Wizna, Przewodniczki Karpackie, Przeprawa przez Bug. Prawie całą swoja twórczość plastyczną Wincenty Świątecki poświęcił Korczakowi i jego wychowankom, którzy zginęli w komorach gazowych .27 III 1993 r za prace w służbie dziecku otrzymał tytuł honorowego członka Polskiego Komitetu Korczakowskiego. Wincenty Świątecki zmarł w 1996 r.

Pierwsze obchody Dnia Patrona w szkole miały miejsce 3 IV 1978 r. i od tego momentu przypadają one na miesiąc kwiecień każdego roku szkolnego.

Coroczne przypominanie i upamiętnianie męczeńskiej śmierci wielu tysięcy ludzi to niezwykle ważny czynnik wychowawczy szkoły, której celem jest nie tylko zapoznanie uczniów z przeszłością miejscowości, ale także wychowanie dzieci i młodzieży w poszanowaniu pokoju i szacunku  do drugiego człowieka.